Gdy zapada decyzja o wysłaniu dziecka do przedszkola, często zastanawiamy się, czy zrobiliśmy wszystko, by dobrze je przygotować do czekających je przeżyć. Warto już wcześniej popracować nad niektórymi umiejętnościami jak radzenie sobie z samoobsługą (jedzenie, ubieranie, mycie, korzystanie z ubikacji itp.), zabawa z rówieśnikami, zgłaszanie swoich potrzeb. Dobrze jest, aby dziecko wiedziało, że to, co Pani mówi, zwracając się do całej grupy dzieci, dotyczy także jego.
Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu
Rodzicu:
Dziecko wcześniej powinno widzieć przedszkole.
Dziecko powinno z rodzicami dokonać zakupów do przedszkola.
Jeżeli do tej pory dziecko nie rozstawało się z rodzicami powinno być zostawione u dziadków lub znajomych na kilka godzin, gdyż w przeciwnym razie przedszkole będzie mu się kojarzyło z pierwszym rozstaniem.
Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów.
Ciesz się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola.
Nie obiecuj dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola.
Ciesz się cały ranek, że Twój trzylatek idzie do przedszkola.
Nie dokarmiaj dziecka przed śniadaniem, zjedzony przez niego w całości posiłek, będzie powodem do radości i pochwał w grupie rówieśników. Decyzji dotyczących jedzenia nie powinno się podejmować za dziecko.
Pozwól zabrać swojemu trzylatkowi z domu ulubioną przytulankę, maskotkę, lub zabawkę.
Pomóż dziecku rozebrać się, zwróć uwagę na jego ubranie i gdzie je zostawisz.
By dziecko nie czuło się bezradnie - zachęcaj do samodzielności.
Przestrzegaj godziny przyprowadzania dziecka do przedszkola (śniadanie), bo smutno będzie mu siedzieć samemu przy stoliku.
Pożegnanie w szatni powinno być krótkie: uśmiech-buziak i pa-pa.
Jeżeli bardzo chcesz to do sali wejdź tylko na chwileczkę oszczędzisz żalu i smutku innym dzieciom.
Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu, gdy raz ulegniesz będzie coraz trudniej. Twój Maluszek łzami wymusi kolejny powrót do domu.
Jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne trzylatek powinien do przedszkola przez pierwsze dni przychodzić z tatą.
Witaj swoje dziecko z uśmiechem, możesz mu podarować drobny prezencik mówiąc pozytywnie brzmiące zdanie: Teraz możemy iść do domu.
Nie wymagaj od dziecka by od razu pokochało cały personel.
Kontroluj się co mówisz w obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytu w przedszkolu.
Ewentualne pytania do nauczycielki kieruj na koniec pobytu dziecka w danym dniu.
Nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku, by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o przedszkolu. Samo zacznie opowiadać w odpowiednim momencie.
Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez Was do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do dziecka, ale głównie wynikają z troski o Waszą pociechę, na którą jako rodzice patrzymy zawsze przez różowe okulary. Należy pamiętać, że przedszkole jest Waszym partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości Waszego dziecka. Wiedza i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane i pogłębiane w domu. Szczególnie powinniście popracować nad tą sferą umiejętności, która dziecku stwarza wyraźne problemy. Potrzebne jest tutaj długofalowe, systematyczne zaangażowania ze strony rodziców.
Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Należy zdać sobie sprawę z tego, że nie będzie on przebiegał całkiem gładko i przyjemnie. Warto jednak dołożyć wszelkich starań, aby potencjalne trudności były drobne, nie urosły do rangi problemu i nie przyćmiły tego wspaniałego okresu w życiu człowieka, jakim jest tzw. wiek przedszkolny, wspominany zwykle, jako jeden z najradośniejszych okresów naszego życia.
A przedszkole w trudnych dla dzieci chwilach przestrzega zasad:
nigdy nie wyrywa dziecka z objęć rodziców;
umożliwiania rodzicom krótkiego pobytu w sali przedszkolnej;
umożliwiania wcześniejszego zabierania dzieci do domu;
uwzględniania indywidualnych potrzeb dzieci do posiadania swoich ulubionych zabawek, poduszeczek, przebywania ze starszym rodzeństwem;
uwzględniania indywidualnych nawyków żywieniowych dzieci;
indywidualnej nauki korzystania z łazienki;
wykorzystywania aktywnych metod pracy.
Efektem takiego postępowania będzie szybsze i łagodniejsze zaaklimatyzowanie się dzieci w przedszkolu oraz wzbudzenie zaufania do pracowników przedszkola.
